Bu kaçıncı türkü sana yaktığım
Çıktığım kaçıncı uzun yolculuk
Bu böyle kaçıncı çılgınca yorum…
Bir derviş gönlüyle kırk yıldan beri
Başımı yastığa seninle koyuyorum
Her sabah seninle koyuyorum
Umurumda değil yasaklar; suçlamalar…
Ben seni seviyorum.
Senin benden haberin yok, merhametin yok
Çok çektirdin bana, yılmadım, usanmadım
Yine de kimseden hiç kıskanmadım
Ben seni benim gibi seveni seviyorum.

İsteseydin koşardım yayan yapıldak
Ak-pak duygularımla katılırdım çağrına
Ne kağanlar, hükümdarlar öldü uğruna
Ben senin uğrunda, öleni seviyorum.
…
Seni anlatıyorum yüzbinlerce insana
Yana yana, döne döne anlatıyorum.
Sözlerime sımsıcak gözyaşı katıyorum
Seni birazcık olsun, seveni seviyorum.
Bir gün senden biri geliyor bana
Sana benzetiyorum, dilim-damağım kuruyorum
Donup kalıyorum birden, anlatması zor
Kim çıkıp gelse senden, o geleni seviyorum.
Taşına-toprağına kurban olduğum
Bulduğum, vurulduğum en büyük destan

Türkistan! Türkistan! Uluğ Türkistan
Ben seninle ağlayıp güleni seviyorum.
Yavuz Bülent Bâkiler, Harman, İstanbul: Yakın Plan Yayınları, 2013, s.212-213
İlk yorum yapan siz olun